Wstęp do średnich kroczących.
Średnia krocząca jest chyba jednym z najbardziej rozpowszechnionych narzędzi analizy technicznej – z różnych względów. Jednym z argumentów na jej korzyść jest łatwość obliczania i prosta interpretacja.
Istotą średniej kroczącej jest badanie istniejącego już trendu. Może być traktowana jako krzywa linia trendu, a jej zadaniem jest śledzenie przebiegu istniejącego trendu oraz zasygnalizowanie możliwej zmiany trendu czyli odwrócenia trendu. Niemniej średnia krocząca podąża za trendem a nie przed nim i nie pozwala prognozować zasięgu ruchu w taki sposób jak inne narzędzia analizy technicznej. I choć czasami średnie kroczące uważane są za narzędzie archaiczne, to jednak postaram się Państwa przekonać do ich śledzenia, gdyż w silnych trendach sprawdzają się bardzo dobrze jako poziomy wsparcia i oporu. I choć najczęściej zarzuca im się to, że średnie kroczące nadają taką samą wagę każdej cenie zamknięcia, co może powodować opóźnienie wygenerowania sygnału, to jednak ja uważam, że mogą być całkiem praktycznym narzędziem, tym bardziej, że naszym celem nie do końca jest wyłapywanie każdego dołka czy szczytu a podążanie za trendem. Ten kto to zrozumie, będzie mógł ze średnich zrobić niezły użytek.
Interpretacja.
Najprostszą metodą interpretacji średnich kroczących jest jej położenie względem kursu. Sygnałem kupna jest przebicie od dołu średniej kroczącej przez cenę zamknięcia, zaś sygnałem sprzedaży jest przebicie od góry średniej kroczącej przez cenę zamknięcia.
Cała sztuka zaś polega na dopasowaniu odpowiedniego okresu wykorzystywanego do obliczeń średniej. Najbardziej rozpowszechnione średnie kroczące to: SK-15 (średnia krocząca z 15 sesji), SK – 45 (średnia krocząca z 45 sesji) oraz SK-100 (średnia krocząca z 100 sesji). Czasami można też spotkać analizę trendu względem SK-200 bądź np. SK-9. Im krótszy okres średniej tym więcej sygnałów jest generowanych i tym bardziej jest ona narażona na nagłe wahania cen. Zbyt długi okres średniej – to zbyt późne sygnały. Dlatego też dobrym kompromisem w przypadku krótkoterminowych średnich jest SK-15. Tak się przyjęło i my nie będziemy z tym polemizować.
Jeżeli chodzi o moje doświadczenia mogę dodać, że słaby punkt średnich to trend boczny, w którym krótkie średnie (nawet SK-15) generuje dużą ilość sygnałów sprzecznych. Dlatego też często stosuje się dwie średnie i sygnał generowany jest dopiero w momencie przecięcia się tych średnich. Ale ten temat zostanie rozwinięty w kolejnym odcinku poświęconym średnim kroczącym.
SK-15.
Średnia krocząca z 15 sesji. Jej zadaniem jest śledzenie przebiegu trendu krótkoterminowego i stanowi bardzo dobre wsparcie w przypadku korekty w trendzie wzrostowym. Jeśli trend jest mocny, to każde zejście kursu w okolice SK-15 może być wykorzystane jako sygnał wejścia, gdyż średnia ta powinna aktywować popyt. Zaletą takiego inwestowania jest także bliskość stop lossa który powinien się aktywować po przebiciu SK-15 przez kurs od góry.
Z drugiej strony w przypadku trendu spadkowego każde podejście pod SK-15 od dołu może stanowić ostatni dogodny moment do wyjścia z inwestycji. W tej sytuacji bowiem średnia powinna wyznaczać barierę podażową i odbicie od niej w dół powinno wysuwać wnioski, że trend spadkowy ma się dobrze, a podaż wciąż kontroluje rynek.
Średnia SK-15 może nastręczać problemów w długim trendzie bocznym. Jednak jeśli już zorientujemy się, ze mamy do czynienia z trendem bocznym wówczas najlepiej pozostać poza rynkiem i poczekać na jego zakończenie. Często popełnianym błędem jest wymuszanie swojej obecności na rynku, w obawie, że minie nas jakaś okazja, bądź pod presją, że gotówka musi pracować. Tymczasem są okresy na rynku, kiedy to należy pozostawać z boku i czekać spokojnie na sygnał wejścia.
W chwili obecnej, większość SK-15 wskazuje na trend spadkowy. Tak więc ich bliskość powinna działać podażowo na rynek. Warto także pamiętać starą zasadę analizy technicznej – kontynuacja trendu jest o wiele bardziej prawdopodobna niż jego zmiana. Dodam jeszcze tylko, że średnie kroczące bardzo dobrze współpracują z analizą świecową. Koniec teorii, czas na praktykę – przykłady na poniższych wykresach.
Katarzyna Płaczek
